حدود ۱۵ سال پیش بود که هیجان‌انگیزترین بازی‌های نوستالژیک دوران کودکی‌ام رو روی نسل اول کنسول PlayStation تجربه کردم. از سری بازی‌های خاطره‌انگیز Crash و Pepsiman گرفته تا کوبیدن به در و دیوارهای خیابون‌های میامی آمریکا تو بازی Driver و شاید انواع خشن‌تری چون Tekken.
کنسولی که بعید می‌دونم با گرافیک چشم‌نواز و البته انقلابی‌اش، پلان‌هایی از خاطرات کودکی ما رو تشکیل نداده باشه.
حقیقتا چه کسی فکرش رو می‌کرد روزی CPU اون کنسول، بشه قلب تپنده‌ی یکی از ماجراجویانه‌ترین پروژه‌های فضایی بشر. New Horizons نام کاوش‌گری بود که درست ۹سال قبل، برای شناخت‌ بیشتر پلوتو، به فضا پرتاب شد. کاوش‌گری که به‌پاس قدردانی از اولین کاشف زمینی پلوتو (کلاید تامبا – ۱۹۳۰)، خاکسترش رو به‌همراه خود حمل می‌کنه.

MIPS R3000

نسخه‌ی اصلی به‌کار رفته از پردازنده‌ی MIPS R3000 در کنسول PlayStation، فرکانسی تقریبا برابر با ۳۳مگاهرتز رو دارا بود اما گویا برای ناسا، فرکانس‌کاری ۱۲مگاهرتز برای به سرانجام رساندن یک پروژه‌‌ی ۹ساله و سفر بیش از ۷میلیارد کیلومتری کافی به‌ نظر می‌رسید.

پلوتو

ناسا با یه پردازنده‌ی ۱۲ مگاهرتزی، داره مرز دسترسی بشر و افق دیدها رو جابه‌جا می‌کنه، شما با گجت‌های چند‌ هسته‌ای چند گیگاهرتزی‌تون مشغول چه‌کاری هستین؟!